Αστικοί μύθοι για διάσημα στοιχειωμένα σπίτια

Τι ονομάζουμε στοιχειωμένο σπίτι; 

Ένα σπίτι θεωρείται ότι είναι στοιχειωμένο όταν είναι το κέντρο όπου συμβαίνουν διάφορα παραφυσικά ή υπερφυσικά φαινόμενα. Υποτίθεται ότι περιέχει φαντάσματα, πόλτεργκαϊστ ή δαιμονικά πνεύματα. Καθώς, όπως είδαμε, σε πολλούς πολιτισμούς και θρησκείες επικρατεί η αντίληψη ότι η ουσία της ύπαρξής μας, όπως η ψυχή, εξακολουθεί να υπάρχει, πιστεύεται ότι τα πνεύματα αυτών που πέθαναν έχουν παγιδευτεί στις ιδιοκτησίες τους, όπου οι αναμνήσεις και τα συναισθήματά τους έιναι ισχυρά.
Τέτοιες οντότητες υποστηρίζεται ότι προκαλούν θορύβους, εμφανίζονται ως οπτασίες ή μετακινούν τα αντικείμενα του σπιτιού. Ωστόσο, δεν υπάρχουν μόνο σπίτια, κάστρα και αρχοντικά που είναι στοιχειωμένα, αλλά και οποιοδήποτε κτίριο, όπως φυλακές, θέατρα, ξενοδοχεία, ταβέρνες, ακόμη και εργοστάσια.

Βέβαια, αρκετές ιστορίες με στοιχειά έχουν επινοηθεί, ενώ πολλές μαρτυρίες για εμφανίσεις φαντασμάτων είναι απλώς γέννημα της φαντασίας μας. Παρόλαυτα, υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις όπου μάρτυρες ισχυρίστηκαν πως είδαν κάποιο φάντασμα και το ερώτημα που τίθεται είναι "Πρόκειται για αληθινές μαρτυρίες ή για αστικούς μύθους που παρέμειναν ζωντανοί με το πέρασμα του χρόνου διεκδικώντας έτσι την αλήθεια τους;", καθώς είναι συχνό το φαινόμενο αυτοί οι μάρτυρες να μην μπορούν να εντοπιστούν ακούγοντας συχνά τη φράση: "Ω! έχουν μετακομίσει εδώ και 10 χρόνια" ή "Δεν τους έχει δει κανείς εδώ και πολλά χρόνια". Παρακάτω θα αναφερθούμε σε ορισμένα από τα πιο διάσημα στοιχειωμένα σπίτια...

Αβαείο Μπόρλεϊ 

Το αβαείο σε φωτογραφία του 1929 

Για περισσότερο από έναν αιώνα το αβαείο Μπόρλεϊ, ένα βικτοριανό κτίριο στην κομητεία του Έσεξ, υποστηρίχτηκε ότι είναι στοιχειωμένο. Το αβαείο χτίστηκε το 1865 κοντά στην εκκλησία του Μπόρλεϊ, εκεί που κάποτε υπήρχε ένα μοναστήρι. Ο πρώτοι ένοικοί του ήταν ο αιδεσιμότατος Χένρι Μπουλ και η οικογένειά του. Λίγο καιρό μετά τη μετακόμισή τους, άρχισαν να ακούν βήματα, θορύβους και φωνές μέσα στη νύχτα. Έπειτα, άυλες φιγούρες άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Κατά τα λεγόμενα, ένα παιδί είδε έναν ηλικιωμένο άντρα και ένας επισκέπτης μία καλόγρια να περιφέρεται στους διαδρόμους.

Το 1892 ο γιος του Χένρι Μπουλ ανέλαβε τη διεύθυνση του αβαείου, αλλά τα περίεργα συνεχίστηκαν. Οι ένοικοι είδαν έναν ακέφαλο άντρα στον κήπο και μια άμαξα, ενώ μια κλειδωμένη πόρτα ξεκλειδώνονταν μυστηριωδώς μόνη της κάθε βράδυ. Το 1929, πόλτεργκαϊστ εγκαταστάθηκαν εκεί. Κλειδιά και άλλα αντικείμενα άρχισαν να εμφανίζονται από το πουθενά. Αργότερα, καινούριοι ένοικοι άκουγαν φωνές και βήματα, ενώ είδαν κακογραμμένα μηνύματα στους τοίχους.

Τα αλλόκοτα γεγονότα δεν έπαψαν μέχρι το 1939, όταν το αβαείο τυλύχτηκε στις φλόγες και κάηκε ολοσχερώς. Μάρτυρες είδαν σκοτεινές φιγούρες να εγκαταλείπουν το φλεγόμενο κτίριο και ένα μικρό κορίτσι να κοιτάζει από ένα παράθυρο του επάνω ορόφου, αν και δεν πρέπει να υπήρχε κανείς εκεί.

Μετά από χρόνια, στη θέση του χτίστηκαν σπίτια. Κατά τη διάρκεια των εκσκαφών, βρέθηκαν κοσμήματα με θρησκευτικά σύμβολα και ένα γυναικείο κρανίο. Φημολογείται ότι τα φαντάσματα ήταν ένας καλόγερος και μία μοναχή από μία κοντινή γυναικεία μονή, οι οποίοι σκοτώθηκαν στην προσπάθειά τους να δραπετεύσουν με άμαξα.

Περισσότερα στοιχειωμένα μέρη 


Υπάρχουν άλλες τέσσερις περιπτώσεις στοιχειωμένων σπιτιών, τις οποίες επιλέξαμε ως δείγμα της μεγάλης ποικιλίας εμπειριών(;) με φαντάσματα που έζησαν άνθρωποι σε στοιχειωμένα σπίτια.

Το εξοχικό της Κορνουάλης 
Το 1974 δύο γυναίκες έφτασαν στο εξοχικό τους σπίτι, μια παλιά ξύλινη καλύβα στην Κορνουάλη της Αγγλίας που νοίκιαζαν κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών τους διακοπών. Άδειασαν τις βαλίτσες τους και πήγαν να ξαπλώσουν. Γύρω στις 23:30 άκουσαν βήματα και γρυλίσματα απ΄έξω, που λίγα λεπτά αργότερα τα διαδέχτηκε ο ήχος από το άνοιγμα και το κλείσιμο της πόρτας του σπιτιού, αν και την είχαν κλειδώσει. Ακολόυθησαν και άλλοι θόρυβοι, όπως ο ήχος από βήματα στο καθιστικό, το θρόισμα χαρτιού και γελάκια. Τελικά, οι γυναίκες βγήκαν από την κρεβατοκάμαρα τους και βρήκαν το καθιστικό άδειο, αλλά την κουνιστή πολυθρόνα να κουνιέται μόνη της, ενώ συνέχισαν να ακούν ήχους και το γρύλισμα ενός σκύλου. Το πρωί οι γυναίκες παραπονέθηκαν στον ιδιοκτήτη του σπιτιού, ο οποίος του είπε ότι και άλλοι ένοικοι είχαν παρόμοιες εμπειρίες παλαιότερα.

Πανδοχείο "George and dragon" 
Λέγεται ότι οι ένοικοι του πανδοχείο "George and dragon" στην πόλη Τσέστερ, στην Αγγλία, άκουγαν συχνά βήματα που προέρχονταν από τα δωμάτια του πάνω oρόφου του κτηρίου. Τα βήματα πήγαιναν πρώτα προς μια κατεύθυνση και έπειτα, είκοσι λεπτά αργότερα, προς την αντίθετη. Το κτήριο βρισκόταν στη θέση ενός νεκροταφείου όπου Ρωμαίοι στρατιώτες είχαν καεί πριν από 1.600 χρόνια.

Ρέινχαμ Χολ 
Το 1786 μια γυναικεία μορφή με σκούρα ρόυχα εμφανίστηκε δύο φορές στο Ρέινχαμ Χολ, στο Νόρφλοκ, στην Αγγλία. Την πρώτη φορά παρουσιάστηκε μπροστά στο βασιλιά Γεώργιο Γ' και τη δεύτερη σε μια ομάδα αντρών. Προχώρησε ευθεία και πέρασε μέσα από το σώμα του ενός, ο οποίος αισθάνθηκε ένα ρίγος να τον διαπερνά. Το 1835 αυτή η φιγούρα εμφανίστηκε στο κτίριο αρκετές φορές σε διάφορους ανθρώπους και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Στη θέση των ματιών της υπήρχαν "μαύρες τρύπες". Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η γυναίκα ήταν το φάντασμα της Ντόροθυ Γουόλπολ, η οποία παντρεύτηκε τον ιδιοκτήτη του Ρέινχαμ Χολ και μάλλον δολοφονήθηκε εκεί από αυτόν το 1711.

Το σπίτι στο Γιορκσάιρ 
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 μια έφηβη κοπέλα μετακόμισε με τον πατέρα της σε ένα σπίτι 200 χρόνων. Ύστερα από λίγες ημέρες άρχισαν να ακούν από το κάτω πάτωμα τραντάγματα και χτύπους σαν να μετακινούνταν έπιπλα. Πράγματι, κάποιες φορές συνέβαινε όντως έτσι. Αντικείμενα όπως κλειδιά, άρχισαν να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται, ενώ τα φώτα άναβαν και έσβηναν χωρίς να πατά κανείς τους διακόπτες. Το κορίτσι, γυναίκα τώρα πια, πιστεύει ότι πρόκειται για το φάντασμα ενός γέρου που έζησε και πέθανε στο σπίτι πριν μετακομίσουν αυτή και ο πατέρας της.

 himaira