Γιατί οι Αμερικανοί επέλεξαν τώρα να σκοτώσουν τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, το σύμβολο του εχθρού που δικαιολογούσε τους πολέμους σε Αφγανιστάν και Ιράκ;
Ο θάνατος του Οσάμα Μπιν Λάντεν σηματοδοτεί σίγουρα μια αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών.
Θεωρίες συνομωσίας ήθελαν τον αρχηγό της Αλ Κάιντα να είναι ήδη νεκρός εδώ και 8 περίπου χρόνια, όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες ήθελαν ένα σημείο αναφοράς, ένα «αντίπαλο δέος» προκειμένου να διατηρήσουν την «απειλή της τρομοκρατίας», που πλανάται από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και μετά πάνω από τα κεφάλια των πολιτών της Δύσης.
Η αναγγελία του θανάτου του Μπιν Λάντεν το 2011, σχεδόν λίγους μήνες πριν τη δέκατη επέτειο από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, αφήνει ένα μεγάλο ερωτηματικό για το πώς θα πορευτεί από δω και πέρα η εξωτερική πολιτική των Αμερικανών.
Ο Μπάρακ Ομπάμα έχει να αντιμετωπίσει ένα δυσθεώρητο δημοσιονομικό έλλειμμα. Η αμερικανική οικονομία έχει χαρακτηριστεί ούκ ολίγες φορές κάτι σαν μια «μεγάλη ελληνική κρίση», γι’ αυτό και τα πρόσφατα φορολογικά μέτρα που κατάφερε να περάσει και που εξόργισαν τους Ρεπουμπλικανούς, τέθηκαν στο πλαίσιο του συμμαζέματος των δημόσιων οικονομικών της χώρας.
Μπροστά σε μια τέτοια οικονομική κρίση, ο Μπάρακ Ομπάμα ήταν υποχρεωμένος να γυρίσει κεφάλαιο στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, να φέρει την απειλή της τρομοκρατίας στο πραγματικό του μέγεθος. Εξάλλου, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν ήταν για τους αμερικανούς ένας πόλεμος που δεν οδηγούσε πουθενά.
Από την πρώτη στιγμή της εκλογής του, ο αμερικανός πρόεδρος είχε υποσχεθεί εξάλλου την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, όχι φυσικά γιατί θεωρούσε τον πόλεμο αυτό άδικο ή λανθασμένο, αλλά γιατί πλέον δεν εξυπηρετούσε ούτε στρατηγικά ούτε πολιτικά την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Και φυσικά, επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό. Και ο θάνατος του Μπιν Λάντεν ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να σταματήσουν οι ΗΠΑ να χρηματοδοτούν έναν ανούσιο πόλεμο.
Σε αυτό το σημείο, έρχονται οι δύο θεωρίες για το μέλλον της εξωτερικής πολιτικής:
Η πρώτη αναφέρεται στην προσπάθεια του Ομπάμα να περικόψει τις στρατιωτικές δαπάνες, ενισχύοντας παράλληλα το προφίλ του ως «ειρηνιστή», καθότι δεν είναι μακριά οι επόμενες προεδρικές εκλογές. Επιπλέον, με το θάνατο του Οσάμα, ο αμερικανός πρόεδρος γίνεται αυτόματα ο άνθρωπος που κατάφερε να τελειώσει αυτό που άρχισε ο προκάτοχος του, Τζορτζ Μπους, και που ποτέ δεν ήταν ικανός να φέρει εις πέρας.
Έτσι, το γόητρο του Ομπάμα, μέσα και έξω από τις ΗΠΑ, αυξάνεται, αντιστρέφοντας την ελεύθερη πτώση που σημείωνε τον τελευταίο καιρό η δημοτικότητα του, και φυσικά εξασφαλίζει μια δεύτερη θητεία στον Λευκό Οίκο. Το ερώτημα αυτής της θεωρίας όμως παραμένει: Και από δω και πέρα τι;
Από δω και πέρα λοιπόν, οι «αισιόδοξοι» αναλυτές λένε πως η αμερικανική εξωτερική πολιτική θα αρκεστεί σε μια ήπια μορφή πολέμου κατά της τρομοκρατίας, που θα διαρκέσει (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) τουλάχιστον ωσότου μπουν σε μια τάξη τα δημόσια οικονομικά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μια αντίθετη άποψη επικρατεί όμως στο στρατόπεδο των σκεπτικιστών, που εμφανίζονται –και όχι άδικα– καχύποπτοι με τον θάνατο του ηγέτη της Αλ Κάιντα. Γι’ αυτούς, η είδηση που ανακοινώθηκε τη 2η ημέρα του Μαϊου, αποτελεί μια απόδειξη πως ο Ομπάμα ακολουθεί τα χνάρια του Τζορτζ Μπους. Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν για τις ΗΠΑ εδώ και καιρό «καμμένο χαρτί».
Ένα αξιοσέβαστο μέρος των αμερικανών πολιτών πίστευαν πως ο Μπιν Λάντεν ήταν ήδη νεκρός, αφού οι δημόσιες εμφανίσεις του που εκπέμπονταν από το αραβικό τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα είχαν χαρακτηριστεί από τους ειδικούς ως ψεύτικες. Ο πόλεμος των ΗΠΑ με άλλα λόγια κατά της τρομοκρατίας, 10 χρόνια μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, είχε ατονίσει. Ο αμερικανικός λαός είχε την αίσθηση πως οι ΗΠΑ είχαν αποτύχει.
Ο Ομπάμα χάνει σε δημοτικότητα, όπως προαναφέραμε, και έπρεπε να κάνει κάτι για να συσπειρώσει και πάλι τους Αμερικανούς γύρω από το πρόσωπο του. Η πολιτική του Μπους το 2001 είχε πετύχει. Γιατί να μην κάνει και αυτός το ίδιο;
Έτσι λοιπόν, ο θάνατος του Μπιν Λάντεν έρχεται να υπενθυμίσει στους αμερικανούς, πως ο ισλαμικός εξτρεμισμός δεν πνέει τα λοίσθια, και πως τώρα με τον θάνατο του ηγέτη των Ταλιμπάν, τα πράγματα θα αγριέψουν ξάνα.
«Πανηγυρίστε προσωρινά, αλλά να είστε σε εγρήγορση», είναι το μήνυμα του Μπάρακ Ομπάμα προς τους Αμερικανούς, σύμφωνα με μερικούς πολιτικούς αναλυτές. Γιατί οι «τρομοκράτες» δεν πρόκειται να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια.
Με άλλα λόγια, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ απλώς μόλις έκανε μια τονωτική ένεση.
fimes.gr
Ο θάνατος του Οσάμα Μπιν Λάντεν σηματοδοτεί σίγουρα μια αλλαγή στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών.
Θεωρίες συνομωσίας ήθελαν τον αρχηγό της Αλ Κάιντα να είναι ήδη νεκρός εδώ και 8 περίπου χρόνια, όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες ήθελαν ένα σημείο αναφοράς, ένα «αντίπαλο δέος» προκειμένου να διατηρήσουν την «απειλή της τρομοκρατίας», που πλανάται από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και μετά πάνω από τα κεφάλια των πολιτών της Δύσης.
Η αναγγελία του θανάτου του Μπιν Λάντεν το 2011, σχεδόν λίγους μήνες πριν τη δέκατη επέτειο από την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, αφήνει ένα μεγάλο ερωτηματικό για το πώς θα πορευτεί από δω και πέρα η εξωτερική πολιτική των Αμερικανών.
Ο Μπάρακ Ομπάμα έχει να αντιμετωπίσει ένα δυσθεώρητο δημοσιονομικό έλλειμμα. Η αμερικανική οικονομία έχει χαρακτηριστεί ούκ ολίγες φορές κάτι σαν μια «μεγάλη ελληνική κρίση», γι’ αυτό και τα πρόσφατα φορολογικά μέτρα που κατάφερε να περάσει και που εξόργισαν τους Ρεπουμπλικανούς, τέθηκαν στο πλαίσιο του συμμαζέματος των δημόσιων οικονομικών της χώρας.
Μπροστά σε μια τέτοια οικονομική κρίση, ο Μπάρακ Ομπάμα ήταν υποχρεωμένος να γυρίσει κεφάλαιο στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, να φέρει την απειλή της τρομοκρατίας στο πραγματικό του μέγεθος. Εξάλλου, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν ήταν για τους αμερικανούς ένας πόλεμος που δεν οδηγούσε πουθενά.
Από την πρώτη στιγμή της εκλογής του, ο αμερικανός πρόεδρος είχε υποσχεθεί εξάλλου την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, όχι φυσικά γιατί θεωρούσε τον πόλεμο αυτό άδικο ή λανθασμένο, αλλά γιατί πλέον δεν εξυπηρετούσε ούτε στρατηγικά ούτε πολιτικά την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Και φυσικά, επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό. Και ο θάνατος του Μπιν Λάντεν ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να σταματήσουν οι ΗΠΑ να χρηματοδοτούν έναν ανούσιο πόλεμο.
Σε αυτό το σημείο, έρχονται οι δύο θεωρίες για το μέλλον της εξωτερικής πολιτικής:
Η πρώτη αναφέρεται στην προσπάθεια του Ομπάμα να περικόψει τις στρατιωτικές δαπάνες, ενισχύοντας παράλληλα το προφίλ του ως «ειρηνιστή», καθότι δεν είναι μακριά οι επόμενες προεδρικές εκλογές. Επιπλέον, με το θάνατο του Οσάμα, ο αμερικανός πρόεδρος γίνεται αυτόματα ο άνθρωπος που κατάφερε να τελειώσει αυτό που άρχισε ο προκάτοχος του, Τζορτζ Μπους, και που ποτέ δεν ήταν ικανός να φέρει εις πέρας.
Έτσι, το γόητρο του Ομπάμα, μέσα και έξω από τις ΗΠΑ, αυξάνεται, αντιστρέφοντας την ελεύθερη πτώση που σημείωνε τον τελευταίο καιρό η δημοτικότητα του, και φυσικά εξασφαλίζει μια δεύτερη θητεία στον Λευκό Οίκο. Το ερώτημα αυτής της θεωρίας όμως παραμένει: Και από δω και πέρα τι;
Από δω και πέρα λοιπόν, οι «αισιόδοξοι» αναλυτές λένε πως η αμερικανική εξωτερική πολιτική θα αρκεστεί σε μια ήπια μορφή πολέμου κατά της τρομοκρατίας, που θα διαρκέσει (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) τουλάχιστον ωσότου μπουν σε μια τάξη τα δημόσια οικονομικά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μια αντίθετη άποψη επικρατεί όμως στο στρατόπεδο των σκεπτικιστών, που εμφανίζονται –και όχι άδικα– καχύποπτοι με τον θάνατο του ηγέτη της Αλ Κάιντα. Γι’ αυτούς, η είδηση που ανακοινώθηκε τη 2η ημέρα του Μαϊου, αποτελεί μια απόδειξη πως ο Ομπάμα ακολουθεί τα χνάρια του Τζορτζ Μπους. Ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν για τις ΗΠΑ εδώ και καιρό «καμμένο χαρτί».
Ένα αξιοσέβαστο μέρος των αμερικανών πολιτών πίστευαν πως ο Μπιν Λάντεν ήταν ήδη νεκρός, αφού οι δημόσιες εμφανίσεις του που εκπέμπονταν από το αραβικό τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα είχαν χαρακτηριστεί από τους ειδικούς ως ψεύτικες. Ο πόλεμος των ΗΠΑ με άλλα λόγια κατά της τρομοκρατίας, 10 χρόνια μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, είχε ατονίσει. Ο αμερικανικός λαός είχε την αίσθηση πως οι ΗΠΑ είχαν αποτύχει.
Ο Ομπάμα χάνει σε δημοτικότητα, όπως προαναφέραμε, και έπρεπε να κάνει κάτι για να συσπειρώσει και πάλι τους Αμερικανούς γύρω από το πρόσωπο του. Η πολιτική του Μπους το 2001 είχε πετύχει. Γιατί να μην κάνει και αυτός το ίδιο;
Έτσι λοιπόν, ο θάνατος του Μπιν Λάντεν έρχεται να υπενθυμίσει στους αμερικανούς, πως ο ισλαμικός εξτρεμισμός δεν πνέει τα λοίσθια, και πως τώρα με τον θάνατο του ηγέτη των Ταλιμπάν, τα πράγματα θα αγριέψουν ξάνα.
«Πανηγυρίστε προσωρινά, αλλά να είστε σε εγρήγορση», είναι το μήνυμα του Μπάρακ Ομπάμα προς τους Αμερικανούς, σύμφωνα με μερικούς πολιτικούς αναλυτές. Γιατί οι «τρομοκράτες» δεν πρόκειται να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια.
Με άλλα λόγια, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ απλώς μόλις έκανε μια τονωτική ένεση.
fimes.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου